Wydarzenia

Biuro Parlamentu Europejskiego we Wrocławiu oraz Dolnośląskie Centrum Filmowe zapraszają na przegląd filmów nominowanych do Nagrody Publiczności LUX, który odbędzie się w dniu 11 i 14 marca 2024 roku w kinie Lot. Bezpłatne wejściówki na pokazy dostępne są w kasie kina.

W tym roku do Nagrody Publiczności LUX nominowanych zostało pięć wyjątkowych filmów, z których dwa zostaną pokazane w kinie Lot w dniu 11 i 13 marca 2024.

• Adamant, reż. Nicolas Philibert | 11.03 | godz. 18:00
• Pokój nauczycielski, reż. Ilker Çatak | 13.03 | godz. 18:00

LUX Audience Award – Europejską Nagrodę Publiczności ustanowiono w 2020 roku. Corocznie przyznają ją Parlament Europejski i Europejska Akademia Filmowa, we współpracy z Komisją Europejską i siecią Europa Cinemas. Zastąpiła ona dwa poprzednie wyróżnienia: Nagrodę LUX Parlamentu Europejskiego, ustanowioną w 2007 roku jako symbol zaangażowania tej instytucji w kulturę, oraz Nagrodę Publiczności przyznawaną przez Film Academy People`s Choice Award.

Widzowie mogą oddawać głosy na filmy konkursowe na stronie https://luxaward-rating.europarl.europa.eu/pl/. Laureata konkursu poznamy 16 kwietnia 2024r. podczas ceremonii w Parlamencie Europejskim.

W zeszłym roku zwycięzcę wybrano na podstawie 45 000 ocen od obywateli z całej UE oraz ocen eurodeputowanych. Dzięki temu Nagroda LUX należy do najbardziej opartych na opiniach widzów nagród na świecie.

Opisy filmów nominowanych do Europejskiej Nagrody Publiczności LUX:

„Adamant” | reż. Nicolas Philibert

Dokument o wyjątkowym ośrodku opieki dziennej: pływającej konstrukcji na Sekwanie, w sercu Paryża, która jest kotwicą w czasie i przestrzeni dla dorosłych z zaburzeniami psychicznymi. Film zaprasza nas do wejścia na pokład i spotkania się z pacjentami i opiekunami ośrodka.

“Pokój nauczycielski” | reż. Ilker Çatak

Carla Nowak, młoda nauczycielka wuefu i matematyki w szkole średniej, przychodzi na pierwszą lekcję w nowym miejscu pracy. Od pozostałych kolegów w pracy odróżnia ją głęboki idealizm. Seria niewyjaśnionych kradzieży psuje stosunki między nauczycielami. Gdy oskarżenie pada na tureckiego ucznia, który zostaje upokorzony wezwaniem do dyrektora, Carla postanawia zbadać sprawę. Z pomocą ukrytej kamery kobieta demaskuje złodzieja. Ku zaskoczeniu wszystkich jest nim niepozorna sekretarka Friederike Kuhn. Carla ma w związku z tym dylemat – Friederike jest matką jej najlepszego ucznia, Oskara Kuhna. Carla uruchamia ciąg zdarzeń, który powoli wymyka się jej spod kontroli. Z jednej strony jest coraz bardziej wyalienowana z grona pedagogicznego, a z drugiej musi stawić czoła świadomości, że to przez nią uczniowie nazywają Oskara synem złodziejki. Administracja szkoły znajduje proste rozwiązanie sytuacji – przeniesienie Oskara do innej szkoły. Niespeszony – podobnie jak matka, którą zawieszono w czynnościach – Oskar zwraca się do szkolnej gazety. Tam przedstawia punkt widzenia matki, co wywołuje burzliwą dyskusję o prawdzie i sprawiedliwości.